O bycie patronką święta 13 grudnia rywalizowały dwie święte, Łucja i Otylia. Jedna pochodziła z Syrakuz na Sycylii, druga z Alzacji. Łucja została sprzedana do zamtuza i walczyła, by zachować czystość. Wyłupiła sobie oczy, żeby się oszpecić. Otylia urodziła się ociemniała, przez co została odrzucona przez rodzinę. Obie ślubowały czystość, do obu świętych zwraca się przy chorobach oczu i gardła.
Jeśli macie rodzinę w Skandynawii, z pewnością wiecie, jak wyglądają tam obchody dnia świętej Łucji. We wszystkich szkołach w Szwecji dzieci szykują się do uroczystego orszaku. Wszyscy ubrani będą na biało, chłopcy zakładają szpiczaste czapki, dziewczynki wianki z kwiatów, wszystkie trzymają świece, a jedna z nich, odgrywająca rolę świętej Łucji, założy koronę ze świec. Oczywiście nie może obejść się bez szafranowej bułeczki zwanej oczami świętej Łucji. W Skandynawii do dziś przetrwały ślady starych przedchrześcijańskich wierzeń związanych z tym dniem.
Hubert Jarzębowski
Bibliografia
M. Balara, Na Spiszu, Warszawa 1986.
E. Ferenc, Polskie tradycje świąteczne, Poznań 2010.
A. Fischer, Czarownice w Dolinie Nowotarskiej, Lwów 1927.
E. Horváthová, Rok vo zvykoch nášho ľudu, Bratislava 1986.
U. Janicka-Krzywda, Złe się złemu zaleca…, „Tatry TPN”, nr 1 (23) – 2008.
U. Janicka-Krzywda, Kultura Ludowa Górali Babiogórskich, Kraków 2010.
U. Janicka-Krzywda, K. Ceklarz, Czary góralskie. Magia Podtatrza i Beskidów Zachodnich, Zakopane 2014.
L. Kamiński (vel Kamieński), O mieszkańcach gór tatrzańskich, red. J. Kolbuszewski, Kraków 1992.
K. Kwaśniewicz, Zwyczaje doroczne polskich górali karpackich, Bielsko-Biała 1998.
B. Ogrodowska, Polskie obrzędy i zwyczaje, Warszawa 2009.
D. Stanley, Szent Luca Day Customs in Hungary, „Cosmos: The Journal of the Traditional Cosmology Society” r. 25 – 2009.
L. Stomma, Słońce rodzi się 13 grudnia, Warszawa 1981.
http://www.poznajtatry.pl/?strona,doc,pol,glowna,1407,0,1476,1,1407,ant.html
